Mijn woorden zijn nog maar net koud, de inkt is nog niet droog…. Mijn woorden over dat Demi nog geen last had van sombere gedachten. Maar Demi had weer een depressieve bui met sombere gedachten waar je als moeder van schrikt en waar je je erg zorgen om gaat maken. Dat was sinds ze Juup had niet meer gebeurd. Sinds september dacht ik.
Plan
Het plan dat ze bij ons zou komen wonen is al enige tijd terug ontstaan omdat de zorg ons dan simpeler leek. Omdat die intensieve zorg als het haar niet goed gaat makkelijker is als ze bij ons woont. Omdat ze dan niet alleen is, omdat je dan beter in de gaten hebt wat haar gevoelens zijn. Omdat je dan direct maatregelen kan nemen. Het plan was nog in ontwikkeling maar al wel met haar besproken en ze had aangegeven dat ze dat wel fijn zou vinden. Maar het is versneld uitgevoerd omdat ze helemaal niet lekker in haar vel zat.
Met zijn drieën
Om een lang verhaal kort te maken woont ze nu bij ons. Haar leuke appartement is opgezegd. Helemaal niet belangrijk dat leuke appartement als je je niet fijn voelt, vertelde ze mij omdat ik steeds zei dat ze daar zo leuk woonde! Haar kamer hier is leuk ingericht en we zitten weer met drieën aan tafel. En met twee honden. Wel druk maar ook wel weer gezellig. Ze trekt veelal haar eigen plan maar samen de honden uitlaten en een boodschap doen vind ik toch ook gezellig.
Regels
We hebben al wel wat regels afgesproken bijvoorbeeld dat zij de bovenverdieping schoonmaakt. En houd ik beneden bij. Juup gaat dikwijls met haar naar boven wat voor beide honden rust betekent. Soof is nog erg speels maar allebei de honden hebben natuurlijk ook hun rust nodig. En wat is fijner dan ‘s avonds je benen onder de tafel te schuiven en je eten voorgeschoteld te krijgen. Haha, vanavond kookt Demi, is ook een goede afspraak. Ben benieuwd wat we eten. De begeleiding komt naar hier en kan gezellig bij Demi aan haar nieuwe tafel boven zitten. Is heel fijn voor mij, behoud ik toch nog wat dat betreft mijn privacy.
Zoektocht
Verder zal de tijd het leren wat er allemaal geregeld moet worden. Ze heeft haar eigen kamer, kan zelf een kop thee zetten met een koekje erbij. Meestal gaat ze na het eten naar boven, dan is ze moe en dat is ook fijn voor ons. We denken erover of we willen verhuizen, dit huis kan met drie volwassenen maar houd niet over. We hebben er tenslotte ook met Fenna een paar jaar goed gewoond. Ben al naar een paar huizen gaan kijken maar uiteindelijk vinden we dit huis nog steeds het fijnste en het comfortabelste. We staan er nu veel geregeld is wat relaxter in. Dus we gaan het zien. Mezelf kennende blijf ik zoeken.
Belangrijkste
Het allerbelangrijkste is dat ik zie dat ze weer lekker in haar vel zit. Ze heeft weer ruimte in haar hoofd om nieuwe dingen te doen en eropuit te gaan. Neemt kleine taken van me over als het uitkomt, op Soof passen, een boodschap, de vaatwasser of de was. Of ik doe dat ook voor haar als het uitkomt. Wel geven de spullen uit haar appartement nog veel stress. Er moet nog veel uitgezocht, verkocht en weggegooid. Komt goed, over een paar weken is dat ook weer gedaan.
Meningen
We hebben het met verschillende mensen besproken. Het is nogal wat. Uiteindelijk kwam het neer op dat we moesten doen wat voor Demi het beste was. En over tig jaar als wij er niet meer zijn….. tegen die tijd zien we (of anderen) wel weer. Geen reden om het nu zo niet te doen.
Tip
Je kind weer terugnemen in huis is geen tip. Die beslissing is erg persoonlijk. Wij hebben hiervoor gekozen omdat ons de zorg dan toch makkelijker leek. Ze deed ondanks alle begeleiding, als ze niet lekker in haar vel zat, nog zo dikwijls een beroep op ons dat dit ons makkelijker leek. We gaan het zien.
Tot de volgende keer op mamaserieus.
Lieve groetjes, Ineke 🍀